Exhibition

Life is beautiful

Exhibition by Jirapat Tatsanasomboon, Boonhlue Yangsouy, Manut Lao-on, Anupong Chantorn, Anchalee Arayapongpanit, Widsanupong Noonan, Kittisak Thapkoa, Pat Yingcharoen

2nd-30th April 2022

Number 1 gallery with a group of 8 artists, Jirapat Tatsanasomboon,Boonhlue Yangsauy,Manut Lao-on,Anupong Chantorn,Anchalee Arayapongpanit,Widsanupong Noonan,Kittisak Thapkoa and Pat Yingcharoen, intentionally present the beautiful perspective under the name of Life is beautiful exhibition. It can be comparative to a big movie production that significantly expresses the beauty and different thoughts along with a purpose of an inspiration and spreading a positive vibe to a society and audiences in the midst of desperate economic situation including a present politics.

Jirapat Tatsanasomboon would like to represent the story of beauty, love, hope and sacrifices of survival in order to live a life with restricted freedom under a war situation and plus they have to hide and conceal enduringly for a day to be free. The massage of this work relates to a story of a positive inspiration as it is a gift for the tolerance of survival. (I need you to be strong, happy and live your life for me).

Boonhlue Yangsauy from memories of happiness and beauty when looking back to my childhood where I was raised in Thonburi, Bangkok and from a family whose parents had come to seek an opportunity after cold war where a development of everything remains at the center of the country. I had perceived changes of different Thai circumstances since I was young. Even though the capital of Thailand is Bangkok city but it used to be such environments where there were canals in lemon, orange and coconut gardens etc. These all are the nature of happiness beside canals.

When time passed by, the city became larger and the importance of natural canals had decreased which replaced by roads, communities and condominiums. People started to have a modern lifestyle as a middle class and what used to be in the past has slowly faded away. When I was younger I used to see overlapping images of one place in two different ages.

Manut Lao-on, noticing our experiences and others’ is pretty much like an individual environment due to the fact that things move around and continually change under the natural mechanism. There is certain thing that affects human’s ability to realize the truth, understand life, learn, adjust and improve until their last breaths on this earth.

The work process of Manut is comparative to a particular procedure of consideration and learning even though it isn’t only a part of creativity but contemplation on unsteady things around us is also one of the major importances of one man’s life.

The painting is literally one type of language which indicates certain connective feelings in an artistic painting way and hidden indications impel us to be wondering and questioning over this piece of art. The intention of artist is to express indirect definition to audiences to be able to question themselves and analyze it into various types of matters that connects with audiences’ experience and others’. The ability of painting’ s task is somewhat of a vibration that enables to stimulate audiences’ thoughts and imaginations where it leads to a certain state of mind, understanding, reviewing their live and experiences. Nevertheless it’s worth the substance, realizing of being alive and continuously improving.

Anupong Chantorn and his work series, he would like to be showing certain form that reflects an ugly virtuous type of some people through combined symbols between human and animals which have become a hungry ghost hidden in Buddhist religion with a satisfaction of one self’s possession and power, aiming to destroy morality and taking advantages to himself and his vicious company by using a yellow cloth to conceal their greed and eventually ruin other’s faith. Because of an ability of having advantages on living life with full of wealth, that is why a righteous way has been inclined from endurance to avarice.

Anchalee Arayapongpanit “Meow Division” is the work that created with an intention of Anchalee to make audiences relieved and feeling better from unavoidable stresses and problems after spending time with her work. Initially the artist herself loves to draw world war ll soldiers’ outfits where it mostly shows up a picture of solider holding a cat, playing and feeding them. That’s quite obvious that we have had cat lovers since a long time ago, moreover it had found some information relating to a cat in world war or it’s called “Meow Division” which was established in order to execute a real task in a battlefield such as a fighting with a troop of rats that had stolen foods of soldiers in a battleground as well as to protect people from the plague rat. However, the most important thing that cats can carry out the mission is making lives of soldiers in a battlefield relieved after spending time with them. Touching, and nourishing them can bring a small little thing of happiness during an intense situation.

Widsanupong Noonan distress is like a season, arising, existing and falling. It repetitively circulates the same loop. Hope indicates a connecting fraction of the season and enlightens us to realize that “This shall pass…” Artist presents an awareness of the truth of natural cycle and time, is the engine of life.

Kittisak Thapkoa in a current society, difficulties that humans have to be facing were occurred from several issues such as diseases, a relationship of human and human, and conflicts from many conditions etc. Those cause many serious problems to a society and certain type of human in the present where it ‘s generally visible. These impacted artist’s emotions as well as an inspiration on creating this art series for a better pair of eyes a man can see toward a true life and hardship that seizing people in a present society. In fact, the principles of Buddhist doctrines have taught us to do good things, understand life, follow the middle path to enlightenment, and appreciate on human’s virtue both one self’s and others. Therefore, the artist would like to use arts to motivate people’s perspectives and perceptions to be able to comprehend real problems in our society which happiness happened from human’s goodness including unavoidable suffering and deal with it consciously

Pat Yingcharoen, “The beauty of life” or a fraction of time that flashes across human to realize that “What a beautiful life” is all abstract. We may have come to have such feelings but soon after a pleasurable moment will be gone and left us only certain memories that will slowly fade away. Nevertheless, a miracle of art is to have those talented artists who are able to bring down such abstracts that float in the air to create, produce and make it to become particular type of media in order to be easy for humans to understand the beauty of different types of life. At some point, masterpieces of art of a professor in the past are giving an opportunity as a witness of comprehension on the most beautiful perspective of one man’s life could be. However Life is Beautiful exhibition, Pat wishes to dedicate two artworks to artists’ favorite artists in the past that we respect as our artist teachers including other four artists.

นัมเบอร์วันเเกลลอรี่ ร่วมด้วยกลุ่มศิลปิน 8 ท่าน ประกอบไปด้วย จิรภัทร ทัศนสมบูรณ์ , บุญเหลือ ยางสวย, มนัส เหลาอ่อน, อนุพงศ์ จันทร, อัญชลี อารยะพงศ์พาณิชย์, วิษณุพงษ์ หนูนันท์, กิติศักดิ์ เทพเกาะ และพัทธ์ ยิ่งเจริญ นำเสนอมุมมองที่สวยงามภายใต้นิทรรศการ Life is beautiful ยิ้มไว้ไม่มีสิ้นหวัง นิทรรศการที่เปรียบเสมือนภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ ที่ฉายถ่ายทอดมุมมองที่สวยงาม แง่คิดที่เเตกต่างกันออกไป นำเสนอผลงานโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อปลอบประโลม จิตใจและต้องการส่งพลังงานด้านบวกแก่สังคมและผู้ชมท่ามกลางสภาวะสถานการณ์ที่ยากลำบากของเศรษฐกิจสังคมรวมไปถึงการเมืองในปัจจุบัน

จิรภัทร ทัศนสมบูรณ์ ต้องการนำเสนอถึงเรื่องราวความงดงาม ความรัก ความหวัง และความเสียสละของการดิ้นรนเพื่อการมีชีวิตอันซึ่งถูกจำกัดเสรีภาพภายใต้ภาวะสงคราม ต้องอำพราง ซ้อนเร้นอย่างอดทนเพื่อเฝ้ารอวันที่จะได้พบอิสระภาพ โดยมุ่งเน้นไปที่เรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจในแง่บวกที่เปรียบเสมือนดั่งของขวัญแห่งการอดทน รอคอยเพื่อเอาชีวิตรอด (ฉันมุ่งหวังให้เธอจงเข้มแข็ง ร่าเริง และมีชีวิตต่อไปเพื่อฉัน)

บุญเหลือ ยางสวย จากภาพความทรงจำของความสุขความงดงามเมื่อมองย้อนในอดีตข้าพเจ้าเกิดเเละเติบโตใน กทม ย่านธนบุรี จากครอบครัวที่พ่อเเม่ที่เข้ามาหาโอกาสในชีวิตในยุคหลังสงครามเย็นที่ความเจริญมีเมืองหลวงเป็นศูนย์กลาง ข้าพเจ้าได้เห็นความเปลี่ยนเเปลงของทั้งสภาพสิ่งเเวดล้อมสังคม ในวัยเด็กถึงเเม้จะได้ชื่อเป็น กทม เเต่ก็มีสภาพเเวดล้อมเป็นคลอง ท้องล่องสวนมะนาว ส้ม มะพร้าวฯล้วนเป็นธรรมชาติของความสุขริมฝั่งคลองนั่นเอง

เมื่อเวลาผ่านไปเมืองขยายตัวความสำคัญของคลองลดลงพื้นที่สวนเดิมถูกแทนที่ด้วยถนน หมู่บ้าน เเละคอนโดมิเนียมผู้คนเริ่มมีวิถีชีวิตใหม่ชนชั้นกลางที่เพิ่มขึ้นการปรับตัวกับชีวิตในเมืองสมัยใหม่ภาพในอดีตค่อยๆเลือนลางไปข้าพเจ้าได้มองเห็นภาพทับซ้อนกันในสถานที่เดียวกันกับเมื่อครั้งวัยเยาว์

มนัส เหลาอ่อน การเฝ้ามองเรื่องของประสบการณ์ของตนเอง และชีวิตผู้คนอื่นๆที่เป็นเหมือนสิ่งแวดล้อมเฉพาะบุคคล ด้วยที่สิ่งเหล่านี้เคลื่อนไหว เปลี่ยนแปลงไม่หยุดนิ่งเสมอ ภายใต้กฎ กลไกแห่งธรรมชาติ มีบางอย่างสะท้อนให้เราเห็นถึง สัจธรรม มองชีวิตด้วยมุมมองที่ก่อเกิดความเข้าใจ ได้เรียนรู้ สามารถปรับปรุง และพัฒนาไปได้ตลอดถึงสุดท้ายของการมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้ การทำงานศิลปะสำหรับของมนัสเป็นเหมือนกระบวนการหนึ่งของการทบทวน เรียนรู้ อาจไม่อยู่ในฐานะของการสร้างสรรค์เพียงแค่ตัวงานศิลปะเท่านั้น การใคร่ควรสิ่งต่างๆในชีวิตอย่างเหมาะสมจึงเป็นหน้าที่หลักควบคู่กันในฐานะมนุษย์คนหนึ่งเช่นกัน ตัวผลงานจิตรกรรม ที่สร้างสรรค์ขึ้นมามีความเป็นภาษาอย่างหนึ่ง ที่ใช้สื่อความหมาย สร้างอารมณ์ความรู้สึกได้แบบเฉพาะทางจิตรกรรม นัยแฝงซ่อนบางอย่างเอาไว้ทำให้เกิดปริศนาที่ชวนให้เกิดการคิดการตีความ เจตนาที่ไม่ต้องการบอกความหมายอย่างตรงไปตรงมา เป็นคำถามมองย้อนสู่ตนเอง และแตกประเด็นไปสู่ประสบการณ์ร่วมใกล้เคียงของผู้คนอื่น จิตรกรรมได้ทำหน้าที่เหมือนคลื่นที่สามารถเร้าอารมณ์ ความคิด จินตนาการบางอย่างให้กับคนดูเป็นประตูที่เปิดไปสู่ความเข้าใจ ตรวจสอบเรื่องของชีวิตและประสบการณ์ เกิดสาระ การตระหนักรู้ ถึงการมีอยู่และการพัฒนาปรับปรุงชีวิต

อนุพงษ์ จันทร ผลงานจิตรกรรมชุดนี้ ศิลปินนำเสนอรูปทรงที่สะท้อนความอัปลักษณ์ทางศีลธรรมของคนบางจำพวกผ่านรูปทรงเชิงสัญลักษณ์ที่เกิดจากการผสมระหว่างมนุษย์กับสัตว์เดรัจฉานปรากฏเป็นภาพเปรตที่แฝงกายในพุทธศาสนา เพื่อเสวยสุขสะสมทรัพย์และอำนาจ มุ่งทำลายความดี เอื้อประโยชน์ให้กับตนเองและพวกพ้องที่เสมอกันด้วยความชั่ว โดยใช้ผ้าเหลืองเป็นที่หลบซ่อนห่อคลุมความโลภเอาไว้และกลืนกินแรงศรัทธา เพราะเห็นช่องว่างทางโอกาสในการใช้ชีวิตบนกองบุญที่มากล้นด้วยทรัพย์ ทำให้เส้นทางธรรมถูกเบียงเบนอดทนต่อความโลภไม่ได้

อัญชลี อารยะพงศ์พาณิชย์ " Meow Division” หรือ กองพลแมวเหมียว คือภาพผลงานที่เกิดขึ้นจากความปรารถนาของอัญชลีเพื่อให้ผู้ที่ได้ชมรู้สึกผ่อนคลายเเละอารมณ์ดีจากปัญหาและความเครียดต่างๆ จุดเริ่มต้นจากความชื่นชอบโดยส่วนตัวของศิลปินเองในการวาดชุดทหารต่างประเทศช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 มักปรากฏภาพทหารอุ้ม เล่น เเละให้อาหารแมว จึงอาจเป็นไปได้ว่าทาสแมวนั้นคงเกิดขึ้นมานานแล้วอีกทั้งยังพบข้อมูลเกี่ยวกับแมวในสงครามโลกหรือที่เรียกว่า " กองพลแมวเหมียว "ที่ถูกตั้งขึ้นมา เพื่อปฏิบัติภาระกิจจริงในสนามรบ คือต่อสู้กับเหล่ากองทัพหนูที่มากินเสบียงของทหารในสนามรบ รวมถึงป้องกันไม่ให้เกิดโรคระบาดอันมีหนูเป็นพาหะ เเละอีกสิ่งหนึ่งที่แมวเหมียวสามารถปฏิบัติภาระกิจได้เป็นอย่างดีนั้นคือ ทำให้ชีวิตของทหารในสนามรบมีช่วงเวลาที่ผ่อนคลายจากการได้สัมผัส เลี้ยงดู นำมาซึ่งความสุขเล็กๆในช่วงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับความโหดร้าย

วิษณุพงษ์ หนูนันท์ ความทุกข์คล้ายฤดูกาล เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ผลัดใบ วนเวียนอยู่อย่างนั้น ซึ่งความหวัง ก็เป็นเหมือนรอยต่อแห่งฤดูกาล ให้ได้การเรียนรู้ว่า “เดี๋ยวมันก็ผ่านไป…” ศิลปินนำเสนอผลงานชวนให้ตระหนักถึงความเป็นอยู่ภายใต้วัฎจักรของธรรมชาติเเละกาลเวลาล้วนเเล้วเป็นกลไกของการดำเนินชีวิต

กิตติศักดิ์ เทพเกาะ สังคมในโลกปัจจุบัน ความทุกข์ที่มนุษย์ต้องเผชิญเกิดมาจากปัญหาหลายสาเหตุ อาทิเช่น โรคร้าย ความสัมพันธ์ในมนุษย์กับมนุษย์ ความขัดแย้งจากสาเหตุต่างๆ ฯลฯ จึงก่อให้เกิดเป็นปัญหาที่ร้ายแรงต่อสังคมมนุษย์ในปัจจุบัน ซึ่งสามารถพบเห็นได้ทั่วไป สิ่งเหล่านี้ได้กระทบต่อความรู้สึกของศิลปิน จึงเกิดเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะ เพื่อให้มนุษย์มองเห็นถึงความจริงของชีวิต และความทุกข์ที่ครอบงำมนุษย์ในสังคมปัจจุบัน หลักธรรมคำสอนทางพุทธศาสนา สอนให้มนุษย์เรากระทำแต่ความดี เข้าใจชีวิต รู้จักการดับทุกข์โดยการเดินทางสายกลาง ตระหนักถึงการทำความดีต่อตนเองและผู้อื่น ศิลปินจึงอยากใช้ผลงานศิลปะกระตุ้นความคิดและจินตนาการ ให้สังคมเห็นถึงความจริงที่เกิดขึ้น จากความสุขที่เกิดจากการกระทำความดีของมนุษย์และความทุกข์ที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้ เพื่อต่อสู้กับปัญหาความทุกข์ที่เกิดขึ้นอย่างมีสติ

พัทธ์ ยิ่งเจริญ “ความงดงามของชีวิต” หรือช่วงเวลาเพียงวูบไหวที่มนุษย์ได้ตระหนักว่า “ชีวิตนี้ช่างงดงามเหลือเกิน” นั้นล้วนเป็นนามธรรมทั้งสิ้น เราอาจเดินทางมาพบประสบการณ์ที่ก่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น แต่ไม่นานอารมณ์ปีติที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ก็จากไปทิ้งไว้เพียงรอยประทับในความทรงจำอันแผ่วเบา ทว่า มหัศจรรย์ของศิลปะคือการที่เหล่าศิลปินผู้มากฝีมือสามารถไขว่คว้านามธรรมเหล่านั้นที่ลอยล่องในอากาศ แล้วเนรมิตปั้นแต่งออกมาเป็นสื่อในลักษณะต่างๆให้มนุษย์ได้สัมผัสถึงความสวยงามของชีวิตในรูปแบบต่างๆได้ งานศิลปะชิ้นสำคัญของศิลปินชั้นครูในอดีตในแง่หนึ่งจึงเป็นการมอบโอกาสของการเป็นประจักษ์พยานในการรับรู้ถึงแง่มุมที่งดงามที่สุดของมนุษย์คนหนึ่งที่เคยย่ำไปบนสายธารแห่งชีวิต ในแง่นี้ นิทรรรศการ Life is Beautiful พัทธ์ จึงอยากอุทิศผลงานทั้งสองชิ้นให้แก่ศิลปินในอดีตที่ศิลปินชื่นชม และเคารพเป็นครูของศิลปินรวมสี่ท่านด้วยกัน

---

---